σουφρουμεντάριος

ὁ, Μ

1. σιτοπώλης

2. στρατιώτης ειδικού τάγματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αμάρτυρο λατ. *suffrumentarius (πρβλ. frumentarius «σιτοπώλης»)].